آیه های مجرب قرآنی برای پیدا شدن کار
سوره یوسف از آیه ۵۰ تا ۵۶
|
وَقَالَ الْمَلِکُ ائْتُونِی بِهِ فَلَمَّا جَاءهُ الرَّسُولُ قَالَ ارْجِعْ إِلَى رَبِّکَ فَاسْأَلْهُ مَا بَالُ النِّسْوَةِ اللاَّتِی قَطَّعْنَ
أَیْدِیَهُنَّ إِنَّ رَبِّی بِکَیْدِهِنَّ عَلِیمٌ ﴿۵۰﴾ |
|
|
پادشاه گفت او [یوسف] را نزد من آورید، آنگاه که فرستاده نزد او آمد [یوسف] گفت به نزد سرورت بازگرد و از او بپرس که کار و بار آن زنان که دستانشان را بریدند، چه بود؟ که پروردگار من از مکر آنان آگاه است |
|
قَالَ مَا خَطْبُکُنَّ إِذْ رَاوَدتُّنَّ یُوسُفَ عَن نَّفْسِهِ قُلْنَ حَاشَ لِلّهِ مَا عَلِمْنَا عَلَیْهِ مِن سُوءٍ قَالَتِ امْرَأَةُ الْعَزِیزِ الآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ أَنَاْ رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِینَ ﴿۵۱﴾ |
|
|
[پادشاه به زنان] گفت کار و بار شما چه بود که از یوسف کام خواستید؟ گفتند پناه بر خدا ما هیچ بد و بیراهى از او سراغ نداریم، [آنگاه زلیخا] همسر عزیز گفت اینک حق آشکار شد، من [بودم که] از او کام خواستم و او از راستگویان است |
ذَلِکَ لِیَعْلَمَ أَنِّی لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَیْبِ وَأَنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی کَیْدَ الْخَائِنِینَ ﴿۵۲﴾ |
|
|
[یوسف] گفت چنین بود تا او [عزیز] بداند که من در نهان به او خیانت نکردهام، و اینکه خداوند نیرنگ خیانتکاران را به جایى نمىرساند |
وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِی إِنَّ النَّفْسَ لأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ مَا رَحِمَ رَبِّیَ إِنَّ رَبِّی غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿۵۳﴾ |
|
|
و من خود را مبرا نمىشمارم، چرا که نفس [آدمى] بدفرماست، مگر آنکه پروردگارم رحمت آورد، که پروردگار من آمرزگار مهربان است |
وَقَالَ الْمَلِکُ ائْتُونِی بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِی فَلَمَّا کَلَّمَهُ قَالَ إِنَّکَ الْیَوْمَ لَدَیْنَا مِکِینٌ أَمِینٌ ﴿۵۴﴾ |
|
|
و پادشاه گفت او [یوسف] را به نزد من آورید که ندیم ویژه خود گردانمش، و چون با او گفت و گو کرد [به او] گفت تو امروز نزد ما صاحب جاه و امین هستى |
قَالَ اجْعَلْنِی عَلَى خَزَآئِنِ الأَرْضِ إِنِّی حَفِیظٌ عَلِیمٌ ﴿۵۵﴾ |
|
|
[یوسف] گفت مرا بر خزاین این سرزمین بگمار، که من نگهبانى کاردانم |
|
وَکَذَلِکَ مَکَّنِّا لِیُوسُفَ فِی الأَرْضِ یَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَیْثُ یَشَاءُ نُصِیبُ بِرَحْمَتِنَا مَن نَّشَاء وَلاَ نُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ ﴿۵۶﴾ |
|
|
و بدینسان یوسف را در آن سرزمین تمکن بخشیدیم که در آن هر جا که خواهد قرار گیرد، هر که را خواهیم رحمت خویش بر او ارزانى داریم، و پاداش نیکوکاران را فرونگذاریم |
هر کسی که بیکار باشد و معطل باشد و هیچ کار از دست او بر نیاید روز پنجشنبه اول ماه روزه بدارد(اولین روز پنج شنبه ماه قمری)شب جمعه وقت خواب این آیات را بخواند ,بعد از افطار هم بخواند.بعد از نماز خفتن(نماز عشا) هم بخواندو در جامه خواب هم بخواند.
و سپس هنگام خواب( صد مرتبه لا اله الا الله) و (صد مرتبه الله اکبر) و (صد مرتبه سبحان الله) و (صد مرتبه استغفرالله) و (صد مرتبه صلوات) فرستد. و بخواب رود,در روز جمعه بعد از نماز صبح بنویسد این هفت آیه را در کاغذی و سپس نیت کند بر هیچ کسی که ظلم نکند و آنچه راستی و حق باشد را بیان کند و سپس این آیه نوشته شده را در بیرون سرای بالای در بیاویزد .در همان هفته مقصودش حاصل شود.
قاعده:
روز پنجشنبه را به نیت پیدا شدن و گشایش کار روزه بگیرد
هنگام افطاری قبل از افطاری کردن این هفت آیه را بخواند.
و بعد از نماز عشا همان شب دوباره این هفت آیه را بخواند.
هنگام خواب هم یه بار دیگر هفت آیه سوره یوسف را بخواند
و بعد از خواندن ذکرهای فوق را هر کدام صد بار بگوید.
سپس بخوابد
صبح روز جمعه بعد از نماز صبح این هفت آیه را در کاغذی بنویس.کاغذ یا سفید یا زرد مرکب یا جوهر مشکی یا آب زعفران و سپس بعد از نوشتن نیت کن که بر هیچ کسی ظلم نکن و دروغ نگو
و بعد آیه نوشته شده را در بیرون دروازه(بیرون در خانه نه) و در بالای در آویزان کن(یا آویزان کن یا در لای دیوار یا در قرار بده.
در هنگام روزه و در هنگام نوشتن و خواندن آیه سعی کن دائم الوضو باشی عطر به خود بزن و جامه پاک بپوش.