متنی از دکتر شریعتی

کسانی هستند که فضای اندیشیدن آنها بر پول است،
مگر نمی‌بینیم کسانی را که امروز با پدرزنشان ازدواج می‌کنند،
 این مگر برای پول نیست؟؟؟؟؟
نه دوست داشتن، نه عشق، بلکه بر اساس مقدار پول یا مثلا
تعداد قوم و خویش که همسرش دارد. کسی که این محاسبه
را می‌کند حتی احساسات غریزی حیوان را هم ندارد
برای اینکه وقتی یک حیوان نر و ماده به هم می‌چسبند،
می‌خواهند غریزه جنسی‌شان را ارضاء کنند، همان غریزه باز هم
 معنوی‌تر از این کاسبی است، هیچ وقت یک الاغ نر به خاطر پالان
 الاغ ماده و یا به خاطر قالیچه و امثالهم به طرف آن کشش
 پیدا نمی‌کند، وقتی انسان فضای اندیشه‌اش تا این حد سقوط
می‌کند، از الاغ هم پایین‌تر است!

می‌دونم که تو هم روزی عاشق خواهی شد!!

پســـرم! پسرِ خوبم…
می‌دونم که تو هم یه روزی عاشق میشی. میای وایمیستی جلوی من و بابات

و از دخترکی میگی که دوسش داری!
این لحظه اصلا عجیب نیست و تو ناگزیری از عشق…! که تو حاصل عشقی…

پســـرم…
مامانت برای تو حرف‌هایی داره
حرف‌هایی که به درد روزهای عاشقیت می‌خوره…

عزیزدلم!
یک وقت‌هایی زنِ رابطه بی‌حوصله و اخموست. روزهایی می‌رسه که بهونه

 می‌گیره. بدقلقی می‌کنه و حتی اسمتو صدا می‌کنه

شطرنج زندگی

دنیا بازی پیچیده ای است رها جان.
پیچیده و مبهم و شگفت انگیز.
نافهمیده و ناخواسته.
میدان نبردی که قبل از آنکه بفهمی یا بخواهی،
در میانه اش «رها» شده ای.
درست مانند پیاده ای که به ناگاه،
در میدان بزرگ یک شطرنج، رها شود.
آنهم نه در آغاز بازی. که در میانه ی آن!

دوستت دارم ها را نگه میداری

دوستت دارم‌ها را نگه می‌داری برای روز مبادا، دلم تنگ شده‌ها را، عاشقتم‌ها را…
این‌ جمله‌ها را که ارزشمندند الکی خرج کسی نمی‌کنی! باید آدمش پیدا شود! باید همان لحظه از خودت مطمئن باشی و باید بدانی که فردا، از امروز گفتنش پشیمان نخواهی شد!
سِنت که بالا می‌رود کلی دوستت دارم پیشت مانده، کلی دلم تنگ شده و عاشقتم مانده که خرج کسی نکرده‌ای و روی هم تلنبار شده‌اند!

آنقدر دوستت دارم که ...

آنقدر دوستت دارم

که هر چه بخواهی همان را بخواهم

اگر بروی شادم ،اگر بمانی شادتر

تو را شاد تر می خواهم،با من یا بی من

بی من اما ،شادتر اگر باشی

کمی ،- فقط کمی -،ناشادم

و این همان عشق است،عشق همین تفاوت است

همین تفاوت که به مویی بسته است،و چه بهتر که به موی تو بسته باشد

خواستن تو تنها یک مرز دارد،و آن نخواستن توست

و فقط یک مرز دیگر،و آن آزادی توست

تو را آزاد می خواهم.....

عبدا... صمدیان

بترس ، بخند و ...

فرزند عزیزم. بترس٫

بترس از اینکه علمی که تو را می آموزانند، نه راهی به سوی روشنایی، که توجیهی برای تاریکی باشد.

بترس از اینکه صدای تشویق آنان که در پشت تو می دوند، صدای فریاد و فرو افتادن آنها که در پیش تو می روند را در خود گم کند.

بترس از اینکه جنگیدن با نیزه را در میدانی که تانک ها راه می روند، برای تو با عنوان «شیوه ی نبرد برابر»، تقدیس کنند…

بترس از روزی که مردم، چنان از سیاست و قدرت دلسرد شوند که جایگاه سیاست و قدرت، برای نامردمان، آماده و خالی بماند.